Time flies

22 november 2016 - Jeruzalem, Israël

Een tijd terug werd ik gevraagd om Head van de Dining Hall te worden. Na wat langer tobben en nadenken of ik die taak wel op me wou nemen heb ik daar toch mee ingestemd. Uiteindelijk vind ik het wel een toffe uitdaging om zo'n taak op me te nemen. Ik moet daarbij nieuwe volunteers 'inwerken', zorgen dat er genoeg voorraad is van koffie, cups etc en in de gaten houden van het onderhoud en schoonmaak van de dining hall. Nu ik deze taak heb werk ik dus ook alleen daar. Ik vind het heel tof, omdat je de gasten van het hotel echt ontmoet en met ze in contact komt. De Israëlieten zijn vaak heel dankbaar voor dat wij in hun land komen werken. Ze zijn ook vaak benieuwd wat me gemotiveerd heeft om hier naartoe te komen. Er zijn niet alleen Israëlische gasten, maar ook Europese. Vorige week heb ik een heel leuk stel, Frank & Marijke, uit Amsterdam ontmoet.

Vorige week woensdag ben ik samen met Naomi naar Jeruzalem gegaan. We vertrokken vrij vroeg in de ochtend zodat we genoeg tijd hadden in de stad zelf. We zijn als eerste naar Yad Vashem toegegaan. Yad Vashem is het grootste holocaust museum van Israël en is zeer indrukwekkend. We zijn er meer dan 3 uur in geweest en alsnog hadden we lang niet alles echt goed bekeken. Het was namelijk super druk in het museum en we hadden vrij veel trek waardoor onze concentratie af nam. Ik hoop er nog een keer naartoe te gaan zodat ik de gemiste delen kan zien. Toen we in de stad zelf terecht waren, botsten we op 2 andere volunteers van NA op. Dus vanaf dat moment gingen we met zijn vieren op stap. Na Yad Vashem gingen we naar de oude stad toe. Daar hebben we door allerlei smalle marktstraatjes geslenterd. Ook zijn we naar de klaagmuur gegaan. Ik heb net zoals velen een gebed tussen de stenen van de muur gestopt. Later op de avond hebben we heerlijke verse pasta gegeten in de Yehuda market. Het is een joodse markt waar overdag vooral veel voedselproducten worden verkocht. Maar 's avonds gaan de eettentjes en barren open. Zo stuitten we op een irish pub waar ze ook speciaalbier(!!!!) serveren. Ze hadden ook nog een bandje die de hele avond kwam spelen. Dus wij genoten wel van onze avond
(Op deze dag had ik eerste een afspraak voor diner met mijn oom, maar die hebben we laten vallen zodat ik naar jeruzalem toe kon.)

Op de donderdag werden we opgepikt door onze groep om naar het oosten van Jeruzalem toe te gaan. We waren daar voor een studytrip in de westbank. Alleen al het klimaatverschil was heel gek. In jeruzalem was het heel erg winderig en vrij koud, zo'n 15 graden(ja dat is koud als je alleen een vest bij je hebt), terwijl het in de woestijn hardstikke warm was en geen wind. Maar ook het verschil van een drukbevolkte stad naar grote lege vlaktes en bijna geen mensen in de omgeving is gek. Terwijl het nog geen uur van elkaar vandaan is.

Tijdens deze studytrip hadden we een joodse gids en bracht hij ons naar de westelijke jordaanoever. Het bijzondere daar is dat veel mensen daar ook nog steeds worden gedoopt. De rivier zelf stelt echt helemaal niks voor, hij is vies en heel smal. Toch nemen mensen flessen met het rivierwater met zich mee. De volgende stop was een griekse orthodox klooster. Het klooster ligt echt in de middle of nowhere en is een kleine groene oase tussen de droge vlaktes. De derde stop was een zelfde soort oase maar dan een islamitische gemeenschap. Ook dit lag tussen de droge bergen en was compleet afgezonderd van de bewoonde wereld. Na een rit door de zandbergen gingen we naar een prachtig uitzicht punt bovenaan een canyon. Onderaan zag je een oude monestry die in en tussen de rotsen was gebouwd. Onze laatste stop was the Good Samiritan museum. Waar vele oude mozaïeken uit de byzantijnse tijd bewaard zijn gebleven. Ik heb daarna de 2,5 durende rit terug naar nes ammim mogen rijden. Het moeilijkste was nog wel het wakker blijven tijdens de vele files onderweg.

Zoals ik normaal thuis van de sinterklaasorganisatie ben, ben ik dat hier ook. Mirjam en ik zorgen samen ervoor dat Sinterklaas Nes Ammim niet overslaat dit jaar. Van het weekend werd de eerste keer de schoen gezet. Iedereen kreeg een pakketje met een boel pepernoten, chocolade en marsepein. De volgende keer zal het weer een grote verrassing zijn wat er dan in de schoenen komt. Op 5 december vieren we met zijn allen samen pakjesavond!

De afgelopen tijd waren mijn dagen compleet volgepland. Ik heb niet door hoe snel de tijd voorbij vliegt. Volgende week zit ik hier al 2 maanden, alweer 1/4 van mijn reis! Gelukkig is het alleen maar een goed teken (:

 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Sarah:
    24 november 2016
    Heej Noah,
    Leuk om eens even rond te neuzen op je blog. Tof dat je schrijft over wat je allemaal beleeft. Een mooie ervaring! Geniet ervan :-)
    Liefs,
    Sarah
  2. Rowan, Rick, Roberto en Suzanne:
    13 december 2016
    Hey Noah,

    Wat een mooie verhalen allemaal, leuk om te lezen! Ziet eruit dat je je goed vermaakt in je gapyear :) Hier druk met de 'nieuwe' X-Lab, geen podcasts meer, maar wel veel video's. Succes daar met alles! We blijven lezen hoor ;)

    Groetjes,
    Rowan, Rick, Roberto en Suzanne