Het Duizend Sterren Hotel

De Negev voelt alweer lang geleden, wat het ook wel een beetje is, bijna 2 maanden terug. Maar de drie dagen in de woestijn staan gegraveerd in mijn geheugen. Het is echt het meest gave wat ik tot nu toe in mijn leven heb meegemaakt.

De eerste dag hebben we Avdat bezocht. Het was een stad in de woestijn waar vele karavanen in de tijd voor christus een stop maakten. Tegenwoordig zijn er alleen nog ruïnes over van de acropolis van Avdat boven op de berg. Het is door de Nabateeërs gesticht, maar de stad heeft verschillende bewoners gehad door de tijd heen. Avdat is tot en met de 7e eeuw altijd bewoond geweest. Die middag hebben we ook een bedoeïenen kamp bezocht. De bedoeïenen zijn nog de huidige woestijn bewoners die in tenten leven. Onze gids Yusef, wie ook in Nes Ammim woont en al jarenlang goed contact heeft met NA, heeft ons verteld over de vele tradities en gewoontes van deze woestijnbewoners. Daarna zijn we allemaal heel enthousiast naar de dromedarissen toegegaan die ze daar in het kamp hadden. Aan het einde van de middag zijn we naar onze overnachtingsplek toegegaan. We moesten heel snel alles uit de bus halen want het wordt snel donker in de woestijn. We sliepen in het duizend sterren hotel! Oftewel in de open lucht. Er werd ter plekke gekookt en we hadden een groot kampvuur om onszelf warm te houden. Het vuur moest ook de gehele nacht aan blijven want 's nachts kan de temperatuur tot het vriespunt dalen.

Om 5 uur werden we weer wakker gemaakt, wat nogal ongezond vroege tijden zijn. Op de tweede dag zijn we de gehele dag gaan hiken. Dit vond ik de leukste dag van deze seminar. We waren echt in the middle of nowhere en er viel geen ander levend wezen te zien. We werden na het ontbijt gebracht onder aan de voet van de berg Ardon in de Magtesh Ramon. De magteshim zijn hele grote natuurlijke kraters waar maar een paar van over de hele wereld zijn. We begonnen direct met een zwaardere tocht de berg op. Ookal scheen de zon al heel vroeg, toch liepen we compleet ingepakt met warme kleren. Want zodra je even niet de zon op je hebt is het heel koud. Het uitzicht vanaf de berg was fantastisch! Je kon over de gehel krater uitkijken. Yusef vertelde deze gehele dag over hoe belangrijk de woestijn is en wat de natuur niet wel te bieden heeft. Die dag hebben we grofweg 15 km gelopen. In Nederland zou dat nooit een gehele dag kosten, maar hier in de woestijn zeker wel, met alle bergen en obstakels die het landschap in zich heeft. Je moet de Negev niet als één grote zandbak inbeelden. Want de Negev heeft een rotsachtig/stenen landschap/bodem. Daardoor kan je e ook zo goed hiken. De afdaling van de Ardon was, nu ik het achteraf bedenk en zie, best wel riskant en gevaarlijk. De berg is namelijk geen echte berg maar meer een cliff. De afdaling was daardoor heel stijl naar beneden, kijk maar naar de foto's en je zult denken dat we gek zijn dat we zo hebben gelopen. Zodra we aan de voet van de berg kwamen was het landschap compleet anders. Het leek wel alsof we op Mars waren beland. Het zand was rood van kleur en er lagen ook vele zwarte vulkaanstenen rond ons. Het begon nu ook goed warm te worden, dus ruilden we onze dikke wintervesten voor korte broeken en shirtjes. Een stuk verder kwamen we in een canyon terecht. Het was alweer een heel ander zicht dan het landschap dat we eerder op de dag zagen. Hier lagen grote rotsen en waren hoge rotswanden om ons. Vroeger stroomde daar een enorme rivier door. Wat je dus niet in de woestijn verwacht is dat het landschap zo enorm varieert, daar ben ik nog steeds verbaasd over. Na de canyons zijn. We als laatste onderdeel van die dag nog een andere flinke hoge berg opgeklommen. Dit was maar liefst het allerzwaarste van de gehele dag. Het pad liep namelijk even stijl mee omhoog als dat de berg was en mijn kuiten waren al enorm verzuurd. Alsnog hebben wij onze allerlaatste restjes energie opgebracht om toch dat stuk omhoog te wandelen. Ik vond het zo heerlijk om de hele dag in de natuur aanwezig te zijn en alles om je heen te bewonderen.

De laatste dag begon met het bezoeken van de herdenkingsplek voor Ben Gueion in kibbutz Sde Boker. Hij was de eerste minister-president van Israël. De Negev was heel belangrijk en speciaal voor hem, daarom is hij hier ook begraven. Daarna maakten we nog een korte hike door Ene Avdat National Park. Het was een hike door een canyon met nog stromend water. Er was daar relatief veel begroeiing en er was ook een waterval. Eens hebben monniken in de rotswand van de canyon geleefd. Zo zijn er gehele trappen en grotten door deze monnikken uitgehakt. Ik denk dat het heel bijzonder moet zijn geweest om daar te leven. Ook hebben we de 'coloured sands' bezocht. Dit zijn zandheuvels waar de rotsen allerlei verschillend gekleurde lagen steen hebben. Dit komt door de verschillende mineralen die in elke laag steen aanwezig zijn. Als laatste stop zijn we naar de dode zee toegegaan. Wat is dat een toffe en gekke ervaring. Het is heel moeilijk om in het water te zwemmen, want je drijft compleet naar boven. En het eater voelt ook gek aan, het is bijna olie achtig. Maar mijn huid was zo glad en zacht als dat van een baby. Helaas waren we maar voor een uur in het water, anders kwamen we veel te laat aan in Nes Ammim.

De Negev is hoe dan ook de gaafste omgeving en ervaring wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Ik wil heel graag weer terug ernaartoe gaan. Het is voor iedereen enorm aan te raden voor wie Israël bezoekt. Je leert ook eerbied te krijgen voor die rauwe, ruige natuur die wij in Europa niet kennen.


Voor de rest was december niet een hele bijzonder maand. Ik ben nog met vriendinnen naar Tel Aviv geweest wat wel heel leuk was. Maar daarnaast waren het best sombere dagen. Het regende heel veel en het was erg koud. Met de kerst hadden we we een leuk kerstdiner. De 1e en 2e kerst moesten we wel gewoon werken, want Channoekah viel dit jaar tegelijk met kerst. In deze dagen had ik redelijk veel last van heimwee. Maar weetje dat hoort er ook gewoon bij en het is logisch. Ik ben hier ook naartoe gekomen om zulke omstandigheden en complicaties mee te maken. 2016 Hebben we met een fantastisch leuk feest afgesloten. Hopelijk mag het komende jaar net zo bijzonder zijn zoals het afgelopen jaar was!